Söktüm kalbimi
Nasılda yalvardım bilsen tanrı’ya
Döktüğüm gözyaşı sığmaz avuça Bekledim bilmeden yıllarca boşa Değmezmiş birkere düştüm tuzağa Suçlusu benim bil bu aşkın Seven şu kalbimdir idamı yakın Bilsem ki cennettir senin aşk kapın Bir gün geçer diye düşünme sakın Gönül bir kafeste gelen gören çok olur Seven ona dokunur sevmeyense yok olur Zevki sefadır bazı duygular aşklar Geçen zaman verdiğin değer hep ziyan olur Fâni değilmi sevilen ve seven Bir hayal mi sadece aşıklara görülen Gurur değil mi asırdan bu güne gelen Ben çoktan söktüm kalbimi Her kim ne eylerse kendine ayler. |