Gecenin içinden
Gecenin içinden geçiyorken
Bir ümittir dedim Bu gece aşkın arka kapılarını kapattım Olurya bir yolunu bulup seni getirebilirsem kaçmayasın diye Olmayınca işler tersine dönüyor Hafif kapalı ışıklar Sağanak sağanak hüzün yağıyor Sen bir bardak çayla aklıma düşersin Yine kimsesiz bir gece Yetim duygular Yetmiyor Boş duvarlara yalnızlığın gölgesi düşüyor Sessizliğin çığlık atası geliyor Hayaller düşüncemde boğuluyor Gözyaşlarım küsmüş gözlerime artık akmıyor Pencereme yıldızlar düşüp duruyor Gözlerim seyrediyor Bir ılık yel vurunca yüzüme Uyanıyorum Kokun ruhumu sarmış oluyor Karanlık kıskanıyor Yine hiçbirşey değişmiyor |