1
Yorum
6
Beğeni
4,0
Puan
454
Okunma
Mutlu olduğumu sandığım bir akşam,
Sebepsiz terkedilmeyi gördüm.
Gecenin soğuk ve sessizliğinde yalnız yürüdüm.
İçimde garip bir hüzün ve şaşkındım.
O an kaderime isyan ettim,
Ne olduğunu anlamadığım sensiz dünyamda.
Yağmur damlaları bir kurşun misali,
Sırtımda vurunca, ağladım sessiz sessiz.
Sen olmadan yürüdüm o gece ümitsiz.
Üstüme gelir oldu her şey acımassız.
Ne yapsamda dinmiyor içimdeki acı sensiz.
Ateşten gömlek giymiş gibi oldum çaresiz.
ŞENVER BAHÇEKAPILI....
5.0
67% (2)
2.0
33% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz