Doğduğum günden beri aradım tatlı huzur,
Huzur oldu bir tavşan döndüm garip tazıya…
Yüreğim yangın yeri gözlerim dertli Munzur,
“Mazlum sen öl” dediler isyan ettim yazıya…

Anne baba yitirmiş daha bebekken babam,
Zalim eliyle indi kara güne darabam,
Aklım terim emeğim kahpe selde tüm çabam,
Gün oldu lokma yoktu ağzımdaki azıya…

Yaşım henüz on yedi ateş düştü özüme,
Yirmi birinde Mehmet ağıt oldu sözüme,
Kardeş acısı zordur uyku haram gözüme,
Kalın zincir vuruldu ele kola pazıya…

Zalimler gölgem oldu bırakmadı peşimi,
Dört duvarla kestiler ayımı güneşimi,
Unutmam mümkün değil can ciğer kardeşimi,
Diri diri mezardır Dünya zulme razıya…

Cantekin der; ey huzur can evime daldılar,
Ergenliğim gençliğim seni benden çaldılar,
Gece gündüz bu ömrü dert belaya saldılar,
Döndüm kor ateşlerde gaz dökülen mazıya…