Yoksun
Yoksun
Acılar yetim kaldı Sensizlik boşluklara düştü gül yüzün göklere uçtu hayat seninle var oldu Papatyardan öğrendik aşkı Karanfillerdense ölümü Gelincik çiçeğin de tanıştık naifliğini Varlığında yokluğun ile tanıştık Güzelliği sana bakarak öğrendim Sana bakarak kıyas ettim herşeyi Çiçekler de aradım kokunu Tabiatta aradım güzelliğini Keşke keşke demek zorunda olmasaydık Yaşasaydık sessizce Kendimize saklasaydık mutluluğu Bencil olsaydık Zincirleseydik gökyüzünü Gönül dağını dağlasaydık Zülüflerine bağlasaydım Yokluğuna bağlanırdım .. |