GİTME KAL DİYEMEDİM...
GİTME KAL DİYEMEDİM...
Bir sabah güneşinde tanıdım onu gözlerinde . Altın sarısı saçları tel tel düşmüş yüzünde. Yeşil gözleri tutsak mağrur gülüşünde. Bakışırdık onunla hep tebessüm edişinde, Ayrılık rüzgarları essede yüreğimizde . Yokluğunu yaşardım hep onu görüşümde. Bir gün gidişi üzecekti beni sanki kalbimde. Nemliydi gözleri o gün onu gördüğümde. İçime doğmuştu gidecekti biliyordum bu son gelişinde. Gitme kal diyemedim tutuldu kaldı ismi dilimde. ŞENVER BAHÇEKAPILI... |