Gün konuşunca
Gün konuşmaya başlayınca
Gecenin sesi kesiliyor Seni sevmeye yeniden başlıyorum Herşey tam oldu derken Ne yapsam, bir yerde eksik kalıyorum Kendimden kaçıp saklanıyorum Senden, ne yaparsam yapayım kaçamıyorum Vurdum duymaz bir yapın var Ördüğün duvarlarını aşamıyorum İsteyen ne varsa alıp gitsin Kilitli değil yüreğimin kapıları kimseyi sorgulamıyorum, Ne zamanki sana değilirse Yine senden vazgeçemiyorum Örtülü ödenek gibi düşüncelerim Sorgusuz, her defasında bir parçayı yüreğime aktarıyor Sen dolup taşıyorum Gün oluyor kendimi bulamıyorum Dantel işlemeli sokakları süsleyip sana bırakıyor Ben kendimi gecekondu mahallesine atıyorum Işıkları kapatıyorum Yıldızları seyreder gibi seni izliyorum... Yine sana ulaşamıyorum.... |