-Nefisin yollarında...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Nereye dek...
Senli yanan kör tutkularımın Ana kökü akıl ötesi neden gönlün kara tuzağındayım Hüsrana dümdüz gider o ayak sesleri Şapşal baka kalır gönül pencerelerim Dökülür paçalarımdan azalarım Nefisin yollarında Dağa bayıra salınır tüm izanım Gönül bu o yanmadan durulmaz Şöyle biraz çekil kenara da Biraz dur Arsız gönül Ve düşün boş mudur bu ömür Sana bu hayat toz pembede Bana hüsrandır izanın bu yönsüz gidişi Fâniliğimindir nefsin arsız telaşı Hayat boş Hayat geçici Beni alı koyan Uyanışımın istikbalde ki hali Vicdanımda kıvranan Pişmanlıklar gibi Dönüş yolculuğunda Zaman kayıplarının açmış olduğu ziyan Tüm tabiat zikrederken Karanlığa nasıl tabi olabilirim Yüzüm tutmaz kahrolur yürek Yerle yeksan olur verdiğim sözüm Allah korkusunu İllaki bilmem ve duymam gerek Bilirim Tüm cürümler vicdan ötesi Kötülüklerinde kara perdesi Kara kaplı defterim nefse odaklı Tamahın altında yok sayılır Geçmiş ve gelecek Didik didik edilirken tüm yaşantı Aşırı tutku ve istem Bu dünyanın uğruna yok olmak gibi Hataların törpülenmesi bir kör kuyu dibi Kazıdıkça ineceğim İstemem ya Harun’dan daha da çok zengin olsam Götürecek mezardan öte bir yol yok ki… AZAP...(Kadri Atmaca) 28.05.2021 |
Saygı ve selamlarımı sunarım