KURBAN ETMEM Mİ
Gözümden akan yaşa
Kurban etmem mi seni Leçe*den çıkan taşa Kurban etmem mi seni İte verdiğim şu yala Sen değmezsin bir pula Başımdaki bu ak tele Kurban etmem mi seni Para verilmez tadı bozulmuş yemişe Yahu dönmüşsün içi bomboş kamışa Ben deliye değil akıllı Memiş’e Kurban etmem mi seni Kaşın gözün güzel amma Bu güzellik kalır sanma Temiz kanıma değil pis kanıma Kurban etmem mi seni Seni doğuran anaya Ellere yakılan kınaya Ne eskiye ne yeniye Kurban etmem mi seni Sözüm olmaz şerrine İnsan çıkmasın karşına Sana sıkacağım tek kurşuna Kurban etmem mi seni Hüseyin’in rahat başı Sana olmaz bir alkışı Tüküreceğim damla yaşı Kurban etmem mi sana Leçe: Taşlık tarla |