ZAMANLA...
Gelmiyor elimden yazmaktan gayrı,
Kalemim en güçlü dostumdur her an… Eskiden müzikle uğraşmak ayrı Bir haz veriyordu hemen her zaman... Sürmüyor tutkular eski hızıyla, Koşuyor insanlar farklı yönlere… Gelmiyor içimden artık arzuyla Bir bardak çay içmek bile beyhude... Ermiyor akıllar hiçbir esrara, Zira yaratıklar başka havada… Gülüyor hâline hayli ısrarla Ve umutlanıyor garip ortamda... Sormuyor hâlimi sabah rüzgârı, Sorsa da ne yazar, hâlim perişan… Küçük bir kıvılcım zamanın kârı Olursa, ne mutlu, öze karışan... 12.09.1999 (Nasıl İstersen! adlı eserimden.) |
yüreğinize sağlık...