Bu zamanda sevmeyi göstermeyeceksin kimselere
İçten içe seveceksin kimseye belli etmeden
Dışa vurmayacaksın hislerini üzerler yüreğini ve bedenini
Ağlatırlar gözlerindeki yaşı silmeden sessiz sakın,

Hüsranlar çevreni kaplar kalbine ağrılar saplansa da
Kimsenin umurun da olmazsın ahıtlarla yanarsın
Ciğerine ateş düşer paramparça olur benliğin
Acınacak hale gelirsin psikolojin alt üst olurcasına,

Aynalara baktığında çöken gözlerin, yanan yüreğin
Sevgiyle beslemezler seni kala kalırsın şehrin ortasında
Yağmurların altında ıslanırsın göz yaşlarınla
İçine ürperti kaplar öyle titrek kederli bakışlar,

Yetimler gibi öksüzler gibi kimsesiz hissedersin
Kimse elinden tutmaz senin açığını yakalarlar
Dedikodunu yaparlar yakarlar seni
Sevmeyeceksin kimseyi istemeyeceksin,

Hayal bile etmeyeceksin ve göstermeyeceksin sevdiğini
Bu zamanda aşık olmak seni ölüme götürür şiddetin ortasında
Cinayetin sonun olur cesetinle kala kalırsın şehrin ortasında
Bir bakmışsın ki sevdiğin adam senin azrailin oluvermiş
Farkında olmadan kaderin bitivermiş bu yalan dünyada

Şiddet gören kadınlarımız öldürülen kadınlarımız
Aşk uğruna sevdiği kadın için ölen adamlarımızın hikayesi bu
Artık kimseye güvenmek yok güvendiğin insanlar sırtından vuranlar
Şiddeti, öfkeyi ve nefreti hayatımızdan çıkarmalıyız
Ben çıkaramıyorum diyenler tedavi görsünler mümkünse
İnsanlar ölmesin sevgiler körelmesin .......
Meltem Mesture Güven