SUKUTU HAYAL
SUKUTU HAYAL
Nasıl olacak hiç bilmiyorum, Rüyada gibiyim. Satırların, şiirlerin arasında kalacak duygular, Gizemli kayıp bir hazine gibi. Toprak altında, gönülde ya da tozlu raflarda saklanacak. Bir araya gelip bir çay ya da bir fincan kahve içemeyeceğiz Telveler hep yalan söyleyecek, boşa çıkacak zaten. Demli sohbetlere şahit olmayacak sahiller, Sokaklar da el ele yürüyemeyeceğiz. Sukutu hayale uğrayacak, konuşamayacak dilimiz. Ne sen de cesaret var, ne de ben de o yürek? Baharı görmeden kar altında ezilen bir çiçek gibi, Tufan, ayaz vurmuş yüreğimizi. Solup kuruyoruz, Kırılıp kahroluyoruz. “Sönen aşk külünden yeniden doğar diyorlar, Yaşananların çöldeki serap olduğunu bilmiyorlar. Orhan Şentürk |