![]() AÇ KAPIYI
Aç kapıyı gardiyan gideyim evime
Dilim pas tuttu edeyim iki üç kelime Bunca yıl yeter takılan kelepçe elime Aç kapıyı gardiyan gideyim evime Karımın çocuğumun yüzünü unuttum Puslu hayalleriyle kendimi avuttum Aç kapıyı gardiyan gideyim evime Yarınlarımı bir gül gibi kuruttum Pişmanım düştüğüm günden beri Mevsimler hep kış saatler hep geri Aç kapıyı gardiyan gideyim evime Yüreğim sönmeyen bir yangın yeri Umutlarımı hiç bir zaman erteleme Zaten rezil rüsva oldum el aleme Aç kapıyı gardiyan gideyim evime Varayım sılama kavuşayım yarime Yorganım dikenli yastığım taş Eksilmedi gözlerimde kanlı yaş Aç kapıyı gardiyan gideyim evime Eriyorum burada bak yavaş yavaş |