Annemin özlemine dair bitmeyen Yaram

YARAM

İcimdeki özlem ateşi,
Hiç soğumadı.
Biliyorum dinmeyecek,
Yürek yangınım.
Her düşmemde kalk derdin
Her ağlamamda sus.
Olmadı elimden tutardın,
Gözümü silerdin.
Büyüyünce geçer derdin
Büyüyünce unutursun.

Anne Anne Anne ...
Bu nasıl yara anne;
Bu nasıl acı.
Yoksa ben mi büyümedim,
Küçük mü kaldım.
Yaram neden hala yaralı anne.
Acım neden zehir gibi.
İçim neden acıyor anne !
Yüreğim neden yanıyor !

Ben hiç mi büyümeyeceğim anne.
Yüreğim hep mi kanayacak.
Acım hiç mi dinmeyecek
Ve zaman bana
Unutturmayacak mı
Bu acımı...Anne
Unutturmayacak mı

Sen yalan söylemezsin anne.
Büyüyünce unutursun demiştin
Biliyorum sen yalan söylemezsin
Ama anne ben hala büyümedim.
Ve bu acıyı unutacak kadar
Büyümek istemiyorum anne
Bu acıyı unutacak kadar
Büyümek istemiyorum.

Bu acının
Tek acıtan yanı yoklugun anne
Yoklugun da olmasa
Acıma o kadar alıştım ki;
Yoklugun olmasa
Yaramla o kadar yaren oldum ki
Kalksan görsen
Bu çocukta yara yok dersin
Görsen acımı sende seversin anne
Acıma yaren olur
Sende seversin.

Hep şunu derdin;
"Düş te gör hayalde gör "
Bunu yazmasam yarım kalırdı
Düştüm gördüm anne...
Hayaldim gördüm
Düştüm yaramı
Düştüm acımı gördüm
Düşümde seni gördüm anne
Hayalin hala gözlerimde
Yıllar geçti
Seni düşümle hayalimle sevdim
Düşümle hayalimle...

Seni Özledim cümlesi
O kadar az ki
Seni Çok özledim cümlesi
O kadar eksik ki
Hangi cümle anlatır halimi
Şaşkınım
Yani anne
Yaram O kadar sıcak ki
Hâlâ buhar kalkıyor üstünden
Hâlâ göz göz seğriyir
Ve ben yarama
Ve ben sana
O kadar sadığım ki anne
Gözüm yaramda
Kulağım yaramda
Aklım fikrim yüreğim yaramda
Onu değil sinek haşerat
Gözümden bile koruyorum anne
Gözümden bile...

Eylül Bana Yalan söylemişti
Ve ben Eylüle inanmamıştım
Sadece eylül değil yalancı olan
Anne Anne Anne duy anne
Sadece Eylül değil yalancı olan.
Dünya olmuş yalan dolan.

Anne acıya acı
Demekte yalan anne
Yaraya yara demek
Hatta özlemek...
İnanmıyorum anne
Seni Çok özledim sözüne de
İnanmıyorum
Bendeki sana
Özlem çok az
Hasret eksik
Yaram hep yaralı kalsın diye
Koca bir hançerle yaşıyorum
Ve her gün
O hançeri
Yüreğimin en öksüz en yetim
En kimsesiz en sensiz
Köşesine saplıyorum
Yaram azdıkça biliyorum
Yanındayım
Yaram kanadıkça
Görüyorum yanındayım

Şimdi bana özlem,
Şimdi bana hasret işlermi anne...
Hangi özlem anlatır sensizliği,
Hangi hasret anlatır
Bendeki seni.
Elimdeki hançerim,
Ve içimde ki yaram kadar.
Ben Seni,
Ben acımı,
Ben yaramı,
Yani seni...
Çok seviyorum Anne
Cooookkkkkkk.....

Necmettin Yiğit
17.03.2020
İstanbul