Sinemde dert otağı
Yar hasretin sarmışken her yanımı
Yakar kavurur canımı Sinemde kurulur dert otağı Buz gerek söndürsün bu yangını Bilmemki hal nedir sende Bende hal nicedir Sanki bir ses hep kapının eşiğinde Her günüm gecem böyle senle Düşlerim, tatlı hayal peşinde Uykuya salmasan kabus içinde Sarar ruhumu işte seninle Uykuyu böldüm yine derdinle Bir selam yeter şu gönlüme Hasretin dünümde bugünümde Ömür geçti o son gülüşünde Yine hasret var yar düşümde. |