Amaç, sevgi uğruna ölmek değil, uğrunda ölünecek sevgi bulmaktır. SHAKESPEARE
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BEN ÇOCUKTUM
Mehmetali Gök
4,3 / 3 kişi ·13 beğenme · 2 yorum · 556 okunma
 BEN ÇOCUKTUM
Bir zamanlar küçükken
Mutlu ve kaygısızdım. Akşam ezanına kadar Gülerek, koşardım. Oyun oynardım Kendimce Telden yapılmış oyuncak Arabamla Hoplaya zıplaya Bir oradan bir buraya. Yalansız Bir dünya Sevdiklerim yanımda. Kendimi iyi hissederdim Gökyüzünün mavisinde, Kuşlar kadar özgürdüm. Tebessüm eksilmezdi Yüzümde. Ve annemde vardı Yani, ben çocuktum... 24 Nisan 2021 |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BEN ÇOCUKTUM şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Değerli şairim sayfanızda yürek sesinizin kelimelerde şiirleşmiş duygulu akıcı ve anlamlı eserini beğeniyle okudum yüreğine ve emeğine sağlık sayfanızda nice böyle güzel eserler okuma dileğiyle kalemin daim ilhamın bol olsun selamlarımla kalın sağlıcakla
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Mehmetali Gök
Cevap Yaz
Ve annemde vardı
Yani, ben çocuktum...
Ve...
annemle birlikte tüm çocukluğumun üstüne
öğle namazı sonunda başka kentlerde selâlar okundu
Ve ben o gün büyüdüğümü anladım
Çünkü ağlama kızım diyen birisi yoktu.
O günden sonra bir daha çocuk olamadım~
Oysaki...
Ne çok şeyi kaybetmişiz
Doğduğum yıl babamı kaybettim. Otuz dört yaşında dul kalan annem iki ağabeyimle beraber iki odalı çardak evde bizleri zorluk içinde büyüttü. Kolay değildi hem anne hem baba olmak tabi birde yokluk. Zengin bir ailenin, gaz lambası altında dikişlerini dikerek geçimimizi sağlardı. Bazen istemeye gelirlerdi. Her seferinde evlatlarımı üvey baba eline bırakmam diyerek geri çevirirdi. İlk şiirimi anneme okudum ve ilk aşkımı ona anlattım. Abdest almasını, namaz kılmasını annemden öğrendim. Hem annem, hem arkadaşım, hem de dostum du. Beni genç yaşımda kocaman dünyada yalnız bıraktı. Ölümü ayrı bir hikaye....
Ne mutlu bizlere ki ardından dua edecek evlat bırakmışlar..
Ne mutlu bizlere ki ardından dua edecek evlat bırakmışlar..
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 25.4.2021 12:17:34
Puan
: 13.0 / 3 kişi
Okunma Sayısı
: 556
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 13 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.