MANEVİ ALEMİM
Aşk manevi sarhoşlugun adıdır Gözlerim hep uzaklarda
Ya bir vadide Yada bir kanyondaki Şelalede Kainatın ışıkları yanıp sönüyor Geceye serpilen yıldızlar gibi Ve Bütün limanlardaki gemilerin Işıkları Delicesine fırtınalar ile dans ediyor Gecenin karanlıkları buhrana döndükçe iyice koyulaşıyor mehtabim Alemlerin efendisi öfkeli hırçın Bi o kadar da rahmet ve merhametli Bereketin taneleri yagarken saçlarıma süzüluyor yuregime Bir damla nefes Yalnızlıgın sogukluguyla ürperiyor hislerim Sisli dünyamı hissediyorum Titreyen ruhumda Insanlıgın çarkında kendinden habersizce dönüyor dünyam adeta Tarifsiz bosluklarda yanan mumlarin titrek alevlerinde eriyor ruhhh ve aşk alemim Dalga dalga perçem perçem İc sessizliğim Ve ben çaresizim gözyaşlarımla dertleşirim Kimsesizligimi sığdıramıyorum Cumlelere onca kelimelere Ve bir anda etkisi geçer Maneviyatta kayboluşumun Gece gibi yalnız Koyu Kahvemi içerim Yeniden hayatima doner Kaldığım yerden devam ederim SEVİLAY ALPASLAN |
Saygı ve selamlar