Pek toy, pek cahilmişim
Çukuru bol
Yokuşu bol Arsızı bol Namussuzu bol Ben bu dünyayı hiç sevemedim gitti Huzurumu çaldı Sevdiklerimi aldı Başımı dağlara, taşlara vurdu Ben bu dünyayı hiç sevemedim gitti Namerdin sofrasına oturmuşum bilemedim Ağuyu aş diye yedirmişler anlayamadım Meğerse, pek toy, pek cahilmişim Dünyanın kabahati hiç yokmuş aslında bilemedim İnsanoğlunda imiş tüm kabahat anlayamadım Meğerse, pek toy, pek cahilmişim Dünya, bildiğimiz dünya işte Yumuşak karnım insan benim İnsan yaktı İnsan pişirdi beni İnsan soğuttu İnsan üşüttü beni Ben artık eski ben değilim Sen artık eski sen değilsin Bir tek dünya eskisi gibi dönüyor Bir de gönlüm...Ah, işte o gönlüm Senin için hala ateşler içinde yanıyor Cahit Fıkırkoca 20.04.2021, Ankara |