Sonbahar Ateşi
Hani gözlerinin, gözlerimin olması
Yüreğinin, yüreğime kalması imkânsızdı ... "Ey Sevgili Yağmur sonrası toprak kokusunda bul beni Sarı gül tomurcuğunda hisset Nefesinden ver ölü hislerime "... Ey yüreğime leyl şarkılar düşüren Düşücek elbet seninde yüreğine sevdam türküsü Yağacak mayıs baharında lapa lapa saçlarına aşk Mevsim sende de hep sonbahar olacak Zaman kalbinde sancım da duracak Heyhat mı heyhat bir sızı yüreğini okşayacak ve fısıldayacak yüreğin sevda karanlığıma Ey yüreğimi bakışlarıyla gafil avlayan unut sen de vuslatı... Mağlumun olsun yüreğim hep yüreğine zayii Matruşka eleminde aşk sancıyan gözlerin yokluğun da kalacak gözlerimin... Sıkışacak zaman dudak aralarına bakışlarım yakacak kör karanlığını Kibrit kokusunda papatya muhabbetinde konu ben Malûmat adına hiçliğim uğrayacak her sabah yangına Güneş olabildiğince zifiri doğacak Ay’ın karamsarlığına tutulacak gözlerin Yüreğin yüreğime rehin Amanlar üretecek bensizliğin Ey Yar yola çıktı belkilerin bir müddet yüreğime seferi Korkma yüreğin halen de yüreğim Avuçların da sadece yokluğum Oysa aşk varlık ile yokluk değildi Sevdiğim .... Hani gözlerine bakınca zaman dururdu ya Hani gülüşlerin baharı getirirdi ... ’’Ey Sevgili Toprağa susamış yağmurun sesinde an beni Sahifeler arasında kurutulmuş hindiba çiçeği özlemlerimle hisset "... Ey acılarıma kurşun sıkan Bilmem ne unutturur seni bana Dönsen geriye sığınsam bana Yeşerir mi hayat ölü kalbimde Ey razım olmayan ne getirir şimdi beni sana açsan avuçlarını kabul görür mü razı olmadığın dualarıma sitem etsen varlığıma yeşerir miyim bir daha en sevdiğin kara gül gibi dikenlerimle sana Ey imsak vakti yakarışlarım razın olduğum gibi razım olsaydın ya bana Mutluluk gerekmezdi bir avuç kokun bir nefes gülüşün yeterdi bana..... |