Çocuklar
Dikmiştim birkaç yıl önce
Üç, beş fidan, bina bahçesine Ah çocuklar bu ne iştir! Dallarını kırmak niye? Üzüldüm ve ürktüm Dostlarım demeyin küçük mesele Bu sevgisizlik niye? Kırmak, yıkmak büyük mesele. Küçükken verilmeli, küçükten Ruhları, kalpleri evrilmeli İyi, doğru ve güzel olan ne varsa, Nakış nakış işlenmeli. Fidanlarımı bir bir kırmış bu çocuklar Kıramadım onları Onlarda başka güzel fidanlar Birkaç tatlı sözle, İkna ettim. Anladılar... |