EY KALBİM
Bir taş aldım ve kalbime attım.
Taş kaplamış kalbimi parçalasın diye. Meğer kalbim taştan daha taşmış. Onun kırılmayacağını çok geç anladım. Ve o an beni bir hüzün kapladı. Ve ağladım, ağladım, ağladım. Ve taş bağlayan kalbimi, Damla damla gözyaşıyla dağladım. O zaman anladım. Taş kalpli olmayı Ve gözyaşılı adam olmayı Ve o zaman anladım. Taştan kalpli olmayı |