...ERTUĞRUL...
Hatırlıyorum,
Ailemizin küçük Tuğruluydun. Hatırlıyorum da, Daha sonra ’ASLAN PARÇASI’ olduydun, ASLAN PARÇASI olmuştun. Deden gibi tütün çiğnemek isterdin ASLAN PARÇASI olmuştun ya. Ama bir anda küçük Tuğrulluğuna geri döndürülürdün. Büyüdün,tam bir TÜRK delikanliısı oldun, Ama sen bizim gözümüzde hala küçük Tuğruldun Fakat,şimdi ASLAN PARÇASI Er Tuğruldun,Ertuğrul. Hatırlıyorum da seni uğurlayışımızı, Gözünü ta o zaman kapatmıştın, Gözün ne Nazlını gördü, Ne anan Nezime’yi, Ne de huyunu suyunu aldığın ŞEHİT BABAN BEKİR’i EY TUĞRUL! Nereden bilebilirdin ki, Aklına gelir miydi hiç? Seni böyle herkesin bağrına basacağı, Seni bu kara toprağın bağrına basacağı... Sen,küçük Tuğruldun, Sonra ASLAN PARÇASI oldun... Toprak oldun,Vatan Toprağı oldun... Vatan oldun Er Tuğrul... Mehmet oldun Er Tuğrul... Zübeyde Gökçen SÜER |