Taksimetre...
Öfkemin dizginlendiği vakitler...
Sahte yüzlerin, hatır sormaların zavallı kalışı... İyiyim desem kendime sövmüş olurum... Kötüyüm desem ekmeklerine yağ sürmüş olurum.... Öyle bir hal... Ayrılıkla sevginin gökkuşağı altında biryerlerdeyim... Gündönümünü yaşıyorum.... Zamandan yol tutturmuş gidiyorken... İyiki ömrümün taksimetresi yok... Öyleki... Benim borcumu ödeyende olmazdı... Bu yoklukta yolda kalırdım... Hayatın içinden bir yıldız gibi kayıp giderken... Kimse tutmayacaksa ellerimden... Gidince de... Boş yere gözyaşı dökmesin kimse, ardım sıra peşimden... Alelacele bir plan proje içine girişirim... Biraz çabuk olursam... Yaza aşkın ikinci katını çıkarım... Eğer ömrüm yeter ise... Terasında çay içmeye beklerim.... |