BEN YORULDUM VUSLAT SENİN ELİNDEN
ben yoruldum vuslat senin elinden
aklımdan, fikrimden göçen göçene bana indirdiğin hep tokat, sille çektiğim ise çile üstüne çile ben nadimim vuslat sen söz söyleme şu yürek yangınım ne olur közleme veda ettim sevdanın çapına, çerçevesine o yüzden herkes beni terk eden edene sakın bir daha deme bana dene şu duçar bahtımı karartma benim gözlerim bakmayı unuttu kulaklarım duymayı ve ben seviyorum artık sensiz yaşamak zorunda olmayı çoktan sonlandırdım çığlıklarımı intizarlarımı, a hu zarlarımı da |