Ne zaman seni düşünsem
Bir korku kaplıyor yüreğimi
Ne zaman aklıma gelsen,
Bozuyorsun akli dengemi

Düşünürken kara gözlerini
Bir hüzün sarıyor benliğimi
Seni hayal etmenin bedelini
Uykusuz gecelerde ödüyorum

Seni sevmek büyük işlerden
Hele aşk ile bakmak sanki deprem
Doğal afet gibisin inan bana
Enkazında eziliyorum çığlık çığlığa

Seni sevmeye kalp yetmezliği
Seni sevmeye nefes darlığı diyorum
Çaresi yok inan ki umutsuz vaka
Umutsuzca yeniden seviyorum

Gözlerinin karasında kayboluyorum
Yolumu kaybediyor bulamıyorum
Karanlık odalarda bir yerlerdeyim
Su almış tekne gibiyim batıyorum

Senin yüreğin güzel, kapısı demirden
Geçmek mümkün değil eşiğinden
Seviyorum seni seveceğim sessizden
Aylar, yıllar geçse bile üzerinden

Son treni kaçırmış yolcu gibiyim
Bir ayrılık, bir hüzün içindeyim
Radyoda çalan türkü dokunaklı
Gün kararmış gecenin üçündeyim

Sabaha az kaldı güneş doğmak üzere
Bu benim yalnızlığıma yok bir çare
Kalbimi beş yerinden dağladı hasretin
İyi olmaz bu gönlümdeki derin yare

Geceler boyu sensizliğin pençesindeyim
Uykular haram oldu bana, biçareyim
Bu aşkın içinde kavrulan bir divaneyim
Gel gör halimi, gel gör ne haldeyim.

Bülent ÖNGE
08.04.2021/MUĞLA