Sen Alışmıştın Gitmeye
Çıkmıyor
Aklımdan gözlerin Çirkin bir adamın Arkasından giderken Başın önde Her seferinde Kederli gözlerinle Ne de güzel gülerdin Bir umut vardı Coşku selinde Sen alışmıştın gitmeye Bense kederli gözlerine Ve umut bitti Kel fırtınalar Yalnız yağmurlar yağıyor Üzerime Razıyım şimdi Yolda yürürken bile Seni görmeye |