Özlüyorum O günleri
Geçiyor günler nede çabuk
İşte yine gün akşama kavuştu Bu akşamda içim hüzün dolu Odamda loş bir ışık Perdeler örtülü Kapattım televizyonu Dinliyorum kendimi Uzandım kanepeye Gözlerim tavana kilitli Yaşamımı düşünüyorum Memurun hayatı bu Çok çetin ve çalkantılı Bir o kadarda güzel ve özverili Aralık ayında gördüm Çalışma hayatımın zirvelerini O günler nasıl mutlu ederdi Birde sıfırlamışsam ambardaki biletleri Geçen gün dolaştım Eminönü’nü Tek tük bayi Nerde eski kuyrukta bekleyen Müşteri dolu bilet gişeleri Kan ağlıyor bayilerim Onlarda arıyor eski günleri Aldım bir çeyrek bilet Bayi arkadaş dedi siftah sizden müdürüm Ayağın uğurlu gelirde Son haftalarda satarım biletleri Ayrıldım Eminönü’nden hüzünlü Hala gözlerim tavana kilitli Diyorum Hiç düşünmezdim emeklilik günlerini Sanırdım ki çok sevdiğim işim ebedi Bir anda dediler oldun emekli Özlüyorum işte o günler Veli PAN 18.12.2020 |
Bayilerin durumu cidden de kötüymüş . Biz çalışırken özelleşecek diye (benim bölgemdekiler en azından) epeyce coşmuşlardı.
Allah yardımcıları olsun dileyelim yine de.