VEDANIN ARDINDAN
Taş döşeli yol...
’Sen sade mutlu ol’ Demiştin giderken, Ben olmadım, sen var ol! Uzaklaştıkça kısalıyor, Belirsizleşiyor, Yanıp sönüyor, Duyulmuyor... Nerelerdesin? Sormam kimlesin... Kuşlar haber versin Ya da dağ taş inlesin! Ruhum avare gezer, Yaşadığı ona yeter, Ölümden beter Geçmiyor geceler... Kaybettiğim inancım, Güvenim, heyecanım... Çık gel be canım! Gönlüm seni bekler... Sensiz İçim içimi yer! Ahmet ASAL |