/.. ’ Bir dağın doruğu,bir sonraki dağın eteğidir.’





Eteğine tutundum,Nemrut
Sana Ağrı’dan selam getirdim.
İster sevin,ister somurt
Seni,kendimden çok sevmedim.




Sevmeleri sevdim,boş caddelerde koşarken,yalınayak
Kendi kendime,türküler söyledim.
Defalarca düştüm.Bedenim kanayarak
Her defasında bir yanım incindi,ama ölmedim




Aynayı sevdim.Karşısında saatlerce durarak,
Kendi yansımamdan başka bir şey, görmedim.
Onca zaman kendimi uzaklarda arayarak
Yanıbaşımdaki beni, farketmedim.



Güneşi sevdim,O’ ’Nü’ halini,Çırılçıplak
Utangaç bakışlarla, dikizledim.
Tanrı gökyüzüne kurmuş,salıncak
Ağzım açık,hayretle izledim



Yağmuru sevdim.Bir şubat akşamı, sırılsıklam ıslanarak
Bana eşlik eden martıları,hiç ama hiç üzmedim.
Uçmak istedim martılar gibi,sonra;onları kıskanarak
Yoluma devam ettim.Fakat;onlara asla küsmedim.



Bir kadını sevdim.Bedeninden söküp aldığım ruhunu,okşayarak
Düğüm,düğümdü ruhu,çözemedim
Anladım ki;Halep burası,oysa aşk I’rak
Üzülme ben gidiyorum,diyemedim.



Gözyaşlarımı sevdim.Hıçkıra,hıçkıra ağlayarak
Ben derdimi kimselere diyemedim
Bir kadeh rakıda teselli arayarak
Aşkı yanına meze yapıp yiyemedim.




Yalnızlığımı sevdim.Karanlıktan korkarak
Korktuğumu ona hiç belli etmedim.
Aydınlığa sarıldım, giderayak
Siyahın davetkar bakışlarını, kabul etmedim




Hayallerimi sevdim.Sadistçe,hırpalayarak
Çarşafımdan içeriye çekmedim
Maziyi düşünüp,hatırlayarak
Geçmişime küfretmedim.



Yaşamayı sevdim,Kozadan çıkan kelebeklere bakarak.
Umudumu hiç kaybetmedim
İçimdeki okyanusa kulaç atarak
Dalgaları, kendimden çok sevmedim




Eteğine tutundum, hayat!
Sana yıldızlardan selam getirdim
İster kabul et,ister fırlat.
Seni kendimden çok,Sevmedim...


/.. Hayat;Dağların ardındaki dağlara,korkmadan cesurca ulaşabilmektir...




2008/ağustos