Yaşamak debeleniyor içimde
Yaşamak debeleniyor içimde Leyan..!
Benden kaçışına teslim oluyorum sadece Cüzdanımda saklıyorum hep kendimi Cebelleştiğim yıllar geliyor aklıma Anlamıyor beni büyüttüğüm gülüşler Ne sevinçler nede seslenişler Köşe bucak saklandığım kendimden biliyorum Deli rüzgara emanet etmedim ömrümü, Sakin ve usulca beklemiştim vaktimi Çalıntı bir gözyaşına arsızca tutundum Şimdi bir ölüm kokusu geziyor sözlerimde Sanki ecel ile aynı sofrada besleniyorum Secdeler topluyor şimdi beni Alnımdaki beyazlığı kalbime sürüyor Ah Leyan ! Ölmek bana yazılmış oysa yaşamak yokluğuma.. |