ÇOCUKLUK AKLIM İŞTE
Uçak görünce
Uçaaak uçaaak Babama selam söyle derdim Oysaki Babam evde Koşardım uçakla yarış yapardım Çocukluk aklım işte Ayaklarımı yerlere vururdum Hüngür hüngür ağlar Tuttururdum şeker diye diye İsterdim bir kaç tane daha Vereceklerdi illa Hakkım sanki Çocukluk aklım işte Kağıttan kayıklar Bir leğen içinde yüzdürürdüm Düüüt düüüt Geçilin yoldan, geliyor dandan Saklambaçta herkesi görürdüm Biip biip Çocukluk aklım işte Komşu kızı Hattuç’la Doktorculuk oynardık O hasta olurdu, ben doktor Tahta kurşun kalemde iğne Koluna batırınca iyileştirirdim de Çocukluk aşkım işte Boyacıı boyacıı Ayakkabını boyayım mı abiii Gıcır gıcır olmazsa para verme abiii Parayı da alınca beğenmezdim Parmaklarım, yüzüm kara boyalı Gülerdi arkadaşlarım Bir mahalleden diğer mahalleye kadar Kovalardım Bir tekme Çocukluk aklım işte Küçük bir tepsim Düşerdi simitlerim Tozlu tozlu satardım Çıtııır çıtııır Kimseler almazdı Ağlardım Çocukluk aklım işte Uzunca ipli topacım Oynardım, oynardım İçmezdim su, demezdim acım Renkli renkli bilyelerim Vuruşturdum Hep utardım Çocukluk oyunum işte Her günümü hatırlarım Sanki o anı yaşarım 22 Mart Dünya ‘’ Çocuk Şiirleri ‘’ Günü |
Yüreğine emeğine sağlık
________________________________Selamlar