Dağınık
Dağınık
bu günde dağıttım evi, rahat oluyor topluyken aradığımı bulamıyorum kaç kere dedim çamaşırları aynı yere koyun insan çorabını bulamaz mı yine ocağın altını söndürmeden çıktım telefon açtım komşuya artık her yere yedek anahtar bırakıyorum kendi anahtarımı bulamıyorum biri beni eve alsın galiba sokakta yaşamak en iyisi aklın hiç bir şeyde kalmaz çek bir battaniye uzat ayaklarını yer döşek gök yorgan masrafta yok kimse halden anlamıyor ki ocağı acık bırakmışım perdeler tutuşmuş yanacak ev bark binalar ben yansam gam değil ateşimde biri yansa kemiklerim sızlar bana bir gözcü lazım gözüm üstümde Ahmet Coşkun |