Söz kalmadıNe sonu gelmez kıyametmiş bu böyle Taşın toprağa söyleyecek sözü kalmadı Ne affedilmez hataymış bu, bana söyle Başın yüreğe söyleyecek sözü kalmadı Beden yorgun, ruh yorgun hayat savaşında Geçmeyeni var mı ayazında, kara kışında Baharlar geldi geçti karlar eridi dağ başında Karın güneşe söyleyecek sözü kalmadı Yağmur yağar ıslatır toprağı can gelir Akıp giden su gözleme geriye zor gelir Söndü desen yine yürekten har gelir Küllerin rüzgara diyecek sözü kalmadı Tomurcuk olur ağaç dalında çiçekler açar Mevsimi gelir meyve verir mevsimi geçer Dünya döner iklimler değişir günler geçer Gecenin güneşe diyecek sözü kalmadı Yaş geldi geçiyor, ömür bitti bitecek Beklersin beklediğin gün geldi gelecek Hayat bitmiş bu gözler ne zaman gülecek Dostlara söyleyecek bir söz kalmadı Yıldırımım hiçbir dert bu kadar yormadı Bu değildi sonumuz böyle hiç olmadı Son bir nefes derken bir soluk bile almadı Umudun hayale söyleyecek sözü kalmadı 18/03/2017 / Bağdat Ali |