Tarlamı sürdüm
Toprağı hazır ettim
Ektim...
Sabırla bekledim
Kış geldi geçti
Cemreler düştü
Bahara erdim...
Ekinler göverdi
Dalga dalga yeşil
Denizlere büründü...

Güneş kendini iyice gösterdi
Yaz geldi...
Saplar sarardı
Başaklar boynunu büktü
Biçtik deste ettik
Harmana getirdik...
Günlerce döndük
Döven’lerle dövdük
Tınaz’ları savurduk
Buğdayı samandan ayırdık...

Neyse lafı uzatmıyayım
Samanı samanlığa
Buğdayı da ambara attık
Çok şükür dedik...
Günlerden Salıydı
Yükledim On çuval buğdayı
İndim şehire
Doğruca değirmene...
Öğüttük buğdayları
Getirdik eve
Hamurlar yoğruldu
Ekmekler hazırlandı
Fırın ateşlendi
Somunlar pişti
Tüm köy
Misler gibi ekmek koktu...
Kokusu gitti diye
Komşu hakkı dedik
Bir güzel ÜLEŞTİK...

İhtiyaç duyanda aldı
İhtiyacı olmayanda...
Garipsenmez ki
Her zaman yaşanan durumdur
Komşu hakkı...

Diyeceğim
Şehirlerde
Fırından çıkan ekmek için
Ekmek Aslanın ağzında denir
Oysa bizim buralarda öylemi
Çocuklar sıcak somun taşır
Minicik elleri yanarken
Çıplak ayakları üşür.

Necip Kahraman 15 / 3 / 2021