Doksan iki
İncecik dal gibi
Zarif narin Dokunmaya kıyamaz Anasının kuzusu Yüreği yanık ana Çırpınıyordu Yaralı yüreğiyle Dallarda tomurcuklar Güneşe karşı Yavaş yavaş açılıyor Canlanırken doğa Yüreği yanık ana Yaralı yüreğiyle Cırpınıyordu Gözleri görmüyor Kulakları duymuyor Uğultuya kapılmış Rüzgarın peşinde Elleriyle toprağı Parçalıyordu çaresiz Kuzusuna olanı Kabullenmek zor İncecik dal gibi Zarif narin Anasının kuzusu Toprağın bağrında Yüreği yanık ana Çırpınıyordu Yaralı yüreğiyle |