SUÇ HEPİMİZİN

Doksan yaşlarında rastladım ona
Elinde iki mendil satar hala
Dilenci sanma sakın o bir ana
Düşmüş vurmuş felek hep sokaklarda

Ne acılar görmüş çekmiş geçirmiş
Belli ki hayat yalnızlığa itmiş
Soramadım amma kendiyle yaşarmış
Kimse el uzatıp sahip çıkmamış

Kaldırımda durur baktım öylece
Üç beş ne varsa çıkardım cebimde
Yanına vardım para var elimde
Vereyim dedim bir ses yok kendinde

Uyumuş ayakta birden irkildi
Şaşkın açtı masmavi gözlerini
Baktı bana melek gibi yüzleri
Ana al bu para senin istemedi

Tuttum elini lütfen dedim verdim
Gururlu böyle olsun istemezdim
Eş dost kimsesi varmı bilemedim
Gözde yaşlar ben Birşey diyemedim

Sahip çıkmazsak bu suç hepimizin
Utanır insan Nerde sevdiklerin
Böyle yaşar ömrünün son demlerin
ÇINAR üzgün bitmemiş dertlerin

KOCA ÇINAR HÜSEYİN ÇINAR