'ne istediğimizi bilmiyoruz'insanoğlu bazen, atlamak ister ya uçurumun ta en kıyısından ta en bilinmezlere düşünceye kadar. hani warmak isteriz ya bazen, acının, çilenin, kederin en dibine. ya da bazen coşmak isteriz çocuklar gibi, ne o uçurum kıyıları gelir aklımıza ne de bilinmezler! o an warolanı doyasıya, çılgınlar gibi, ’sınırsız’ yaşamak isteriz. acının yerine zewk alabilmeyi, çilenin,kederin yerine huzuru umudu arar we bekleriz. hep karşı tarafta ne eksik olduğuna bakarız aslında önce bizde ne war? bilmek gerekir eksik ararken karşıda... ne aşk keser bazen insanoğlunu, ne şehwet, ne huzur, ne de para hatta bazen. ama öylece dalarız, öylece bomboş hissederiz bazen. sanki warolan aşk yokmuş gibi yaşanan dostluk bitmiş gibi tapılan analar bile gitmiş gibi gelir yüreğimize, en derinlerine... nedendir bilinmez ama ne mutlu olmasını becerebiliyoruz bazen adam gibi ki okadar çok nedenimiz warken bunun için, ne de doğru dürüst yaşananaların yada yaşanamayanların acısını çekmeyi! hep bir doyumsuzluk hepimizde, hep bir ’’aa bu olmadı’’ edaları. ne demeli, Allah sonumuzu hayır etsin... umutlar tükenir giderse birgün, nefes alma ozaman arkadaş sen boşa yaşıyorsun. |
nefes alma ozaman arkadaş
sen boşa yaşıyorsun..
börteçine_1048
inşallah ne umutarımız tükenir, ne de nefes alışlarımız...kutlarım dostum...saygımla..