AY'IM, GÜNEŞ'İM...
Kalbimin yıldızı gittiğin gideli
Kapı önünde nöbetteyim Ne geceleri bildim Ne de gündüzlerimi Mevsimleri sorma bile Hep hazan, kıştı Her gün gözyaşlarımla yoğrulan... İmkansızım Biliyorum gelmeyeceksin Bile bile gözlerim yollarda Rüzgârın sesinde Anadolu’mun hoyrat türkülerinde Sesinin ahengini duyar Beklerim kapı önünde gelirsin diye... Uzayıp giden yollar Senden başkasına çıkmaz Yüreğe kazıdığım adın Ve aşkın ebediyen gönülden düşmez Yoluna döktüğüm yaşlı gözlerim Ay’ım, Güneş’im diye Bir başkasına asla bakmaz!.. Zafer DİRENİŞ ... Karabulut. |