KIRIK CAMDIR GÖNÜLMekân gurbet gönül seki, Konuk etti toprak damı… Hüzün tartmaz hiçbir çeki, Yaşlar sular gülü çamı… Anne baba oldu toprak, Ayrı yerde her bir yaprak, Yeşil sıla bize çorak, Yürek çeker keder gamı… Hal perişan kalan fertte, Her gün başı bela dertte, Meydan şimdi it namertte, Manşet olmuş çakal namı... Dost taşardı baba evi, Görürdü tam han görevi, Yuttu bizi gurbet devi, Hakir görür hamın hamı… Cantekin der; sabrım taştı, Gök ağladı dostlar şaştı, Dert boyumu bin kez aştı, Gönül geçti kırık camı… |