GURBET YOLCUSUM BEN
Bavuluna umutsuzluğu doldurmuş
Yüreğini memleketinde bırakmış
Benzini acıyla kederle soldurmuş
Bir trenden bir trene biner düşlerim
**
Yağmalanmış gençliğim ve geleceğim
Malım mülküm mü var ki özleyeceğim
Bir duraktan durağa gözleyeceğim
Her durakta daha beyazdır saçlarım
**
Kanatları kırık kuş gibi yaralı
Gözlerim duman duman bahtım karalı
Çile dert acı birbirine ulalı
Çantamda bir ekmeğim çatık kaşlarım
**
Bulutlar gelir güneşimin üstüne
Kar yağar düşlerime küsercesine
Köydeki kerpiç evlere dercesine
Gözlerim dalarken dökülür yaşlarım
**
Duvar dibinde taşa oturmuş ninem
Asası ellerinde bekleyen dedem
Akşamları yolumu gözleyen annem
Uyku tutmaz kara gecelerim yarım
**
Çocukluğum ve köyüm gözümde tüter
Umutların biri başlar biri biter
Tek büyüttüğüm hasret acı ve keder
Yeniden gün doğar ben yine başlarım.
***
Şair Ebuzer ÖZKAN