kabulsüz
solduğunda daha akşamdı
ellerimde biriktirdiklerimin dökülene kadar işledi yaşam hücrelerime sevdim içimden hep dışa vursaydım bir koy kadar ıssızlaşacaktım sökülendi içime akıttıklarım ve ellerime öylece düşendi orkidelerimin kabulsüzlüğün intiharıydı bence... |