AR İLE ARAF
Ar ile arafın ortasındayım.
Ölüm ile yaşam arası. Kulluk ile utanç sancısı. Tüm günahlar çarpar yüzüme. Uçurum kenarında ölüme sunarlar. Kalırsam buralarda ar’ım olurlar. Koyulukla mavilik arası bir çizgide, Gece yansırken güneşi örter arafım. Ya al beni de götür. Ya da güneşi söndür. Görülmemeliyim,utancın ortasındayım. Koyma beni burada araftayım.(YEP) |
Yazan eller dert görmesin
Cani gönülden kutluyorum üstad.