xweşika min!...Gün ışığına kılçıkları ayıklanmış balık gibiyim arkamdan küfür edenim olmasın diye kirpiklerim batar rakı kadehine dudaklarım ise isimsiz gelen sevinçlere çözer el eteğini Çengelli iğne ile tutturmuşum türkülerimi bir nazar boncuğuna işkillenir seni görme hakkını ister benden İsteyene söz istemeyenin o yüzü bir karayı gel de sen anlat Acemi er gibi cümlelerim her şeye tekmil kıta hazır olmayabilir Yutak kusurlu olduğumdan beri su ile ıslar ekmeği ve dili damağımı da İnek dağa kaçtı dağ yandı, bitti kül oldu Ve hiçbir zaman sevilme hakkımı alamadım, geçmişi ile omuz omuza yürüyenlerden Kah kırgınlığım asfalta dökülen zift karası, kah bir tutam saça ağır/an beyaz idi Serpme bir yalnızlık nasıl anlatılır bilemem ama sol yanım çok sahipsiz Her gece soğuk kaldırım taşların da uyur, düş bile göremez yeşil gözlere inanıp önünde diz kırıp Dönüşü anımsatacak ve boyumdan büyük gitmelerim var Ne edersin ki! kör bir çuvalın içinde insanlığa bir kere doğmuşum Bu saatten sonra ölmemi hiç bekleme bekleme… 20-02-2021 ist zaralıcan |