Van Gogh Sarısı Hüzünbuza çalan gecelerimde yamarken eksiklerimi eksiklerine tek hücreli bir aşkın tamtamları çalarken sıcağın kokusudur bir meme başının ve kadın kalçasının hayali el ayak çekilmişse hecelerden.. bizler içindir acı - şaire yakışan budur - daha sıkıntılıdır fiyakalı huzur çektiklerimizden.. bilirim acısını ana rahmine çıplak ve ölü düşmelerin - yaşamamışlığın - aynı gülün dikeni batar ellerimize ışıldayınca gözleri ölümün tek tük şarkılar olsa da hayatın içinde gecenin her hangi bir vaktinde - ya da günün - hangi kalemi alsam elime van gogh sarısı hüzün.. |