GÖZÜMÜN NURU MEHMET
Bin of çektim ne dağ çöktü ne tepe,
Dert çoğaldı zalim zevki sefada… Köşkü özel deri koltuk kanepe, Ateş düştü ciğer yürek cefada… Bil kavruldu helva bizim ocakta, Savruldu can yandı köşe bucakta, Acı kaldı bağrımızda kucakta, Bel büküldü saç ağardı kafada… Mesken tuttuk mezarının başını, Sevdik öptük toprağını taşını, Sel eyledik gözümüzün yaşını, Gönül sadık ihmal olmaz vefada… Evlat ölür yollar kırık ray olur, Gece gündüz beden çürür zay olur, Kan ağlarız dere olur çay olur, Hüzün sarar odalarda sofada… Cantekin der; yürek gördü ateşi, Yaş yirmi bir yitirdim can kardeşi, Yok dünyada bu acının bir eşi, Mehmet’imle yandık bin bir defada… |