Cebin kuru yapraklarla dolu
Sabah doğar güneş
Neşe içinde Ğülücüklerinde inciler Dişlerin dizi dizi Yüksekten baktığın karıncalar Mutluluğun kendisi. Karmaşanın içindesin Yüksek gerilim hattında işçi Belki, bitimsiz bir çizgi Hayatın kendisi.. Ellerinde kalmaz zariflik Heykel gibisin bayım Yüzünde yeryüzü şekilleri Tamiri yok çoktandır unutmuşsun ölüm’ü. Kadehte yalnız kaldı İhtişamda Yine ikindi oldu Gidiyor manga manğa İnsan gibi yaşamaya ne dersin bayım...! Cebin kuru yapraklarla dolu Rüzgar belirleyecek savrulaçağın günü Bilmezsin üç öğünü beş vakti Cözde görelim kördüğümü bayım.. |