SöyleyinHergün aynı sözler aynı konular aynı yalanlar ! karanlıktan medet ummalar. boşver artık dinleme bu karanlığın ıslıklarını. Gel çekinme kendimize ait olan hayatı yaşıyalım. Öyle görkemli evlerde değil sıcak duygularda kabullenelim kendimizi. Sorumsuz rüzgarlarda yitikleşmeyelim. Biliyorum çok şey fazla geldi hepimize Onun için despot buruyganlıklara mahkum olduk. Kabüllendiklerimiz yokluklarımıza kucak açtı çok kadınlar sevdik çok erkekler karanlığında kaldı hüzünün anlamadık. Biliyorum ölüm ansızın gelir. şirkef ruhları yıkar teneşir tahtasında. soysuz bir şehvettir hükümdar olan gecede. Tüm işçi kahvelerinde yorgun bakışlı kadınların izleri vardır. Hani nerde annemiz kardeşimiz bacımız . Söyleyin Bana çocuklar anlatın. Niçin acımtırak gülümsemeniz. Hergün aglarmısınız siz acıkınca yoksa gülermi gözleriniz! |