Bırak artık boş işleri
Vara yoğa gülüşleri
Bitmeyen alışverişleri

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

Çalışmadan cennet olmaz
El açmadan rahmet olmaz
İbadette zahmet olmaz

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

Kabir haktır biliyorsun
Ölenleri görüyorsun
Neden ibret almıyorsun

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

Bir emir gelir rabbinden
Emaneti ister senden
Canın çıkar bedeninden

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

Çiğneyecek diş kalmadı
Tarayacak saç kalmadı
Akıtacak yaş kalmadı

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

Kale Resulallah dersin
Hoş nasihat edersin
Sen söylersin sen tutmazsın

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

Kalp kararmış zulmeti çok
Sırtın kavi karnın hep tok
Bu gidişte pek hayır yok

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

Namaz vakti iş bulursun
Teravide kaybolursun
Hükmü nedir biliyorsun

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

İşte geldin gidiyorsun
Yük yüklendi görüyorsun
Gene ayak diriyorsun

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

Ne o eski yüzün kaldı
Ne o eski gücün kaldı
Tatmadık tek ölüm kaldı

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

Geldim ama gitmem sanma
Bu yalana sende kanma
Hakka yönel oyalanma

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

N’olur sen de yola girsen
Girsen de rahat etsem
Bıktım senin hallerinden

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

Bir çukura girdirirler
Toprak yığıp terk ederler
Halin nice düşünmezler

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

Ne yaparsan yap boşa
Akıbettir gelir başa
Dinlemez ki ağa paşa

Şu haline baksana
Nefsim ibret alsana

Berlin, 1 Recep 1425 Salı