II. ABDÜLHAMİD HANŞiirin hikayesini görmek için tıklayın II. Abdülhamid Han, Osmanlı İmparatorluğu’nun 34. Padişahı ve 99. İslâm halifesidir. En zor dönemde 33 yıl Padişahlık yapmış ve Devletin çöküşünü yarım asır geciktirmiştir. 10 Şubat 1918 tarihinde ebediyete irtihal eyleyen büyük Sultan için vefat yıldönümünde yazdığım şiir...
Osmanlı Devleti’nin buhranlı dönemiydi,
Devlet için halife, oldukça önemliydi, Ağır hasta devletin, bulunmaz keremiydi, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. Düşmanların devleti kuşattığı zamandı, “Osmanlı yıkılıyor”, denildiği bir andı, O anda tahta gelen, yeni büyük Sultandı, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. Ülkeyi otuz üç yıl, çok mükemmel yönetti, Şer güçleri defetti, yenilikler üretti, Ölümcül hastalığa taze kanlar zerk etti, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. İçerde ve dışarda düşmanları alt etti, Cesareti ve aklı, tüm hasımlara yetti, Hasta olan devleti, yıllarca diri tuttu, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. Siyonist oyunları, onunla hep bozuldu, Çok üstün zekâsıyla planları çözüldü, Gelen bütün tehlike, çok önceden sezildi, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. Onun hayat düsturu dünya ve ahiretti, Attığı her adımı bugüne işaretti, Ölçüsü; iyiye dost, hainlere nefretti, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. Abdesti olmadan hiç, evrak imza etmedi, Yaşantısına yalan, hile, oyun katmadı, Din, vatan duygusunu, arkasına atmadı, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. Yahudi Filistin’de göz dikti hep toprağa, Amacı düşmanlıktı, vatana ve bayrağa, Sultan firasetliydi, takıldılar tuzağa, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. Ülkede unutulmaz büyük hizmetleri var, Gece gündüz çalıştı, milletine oldu yâr, Hicaz demiryoluyla, tarihe geçti Hünkâr, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. Alçaklar ve hainler, asla fırsat bulmadı, Münafığa, laine, hiçbir ortam kalmadı, Din, vatan sevgisinden, büyük sevgi olmadı, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. Onu yanlış tanıyıp, karşı çıkanlar oldu, Daha sonra onlar hep, pişmanlıklarla doldu, Onun yürüdüğü yol, güzel ve doğru yoldu, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. Sen “kızıl sultan” değil, büyük, ulu hakansın, Milletinin önünde, hak nurunu yakansın, Kalplerde, gönüllerde, hiç durmayıp akansın, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. Sen gittin öksüz kaldı, bütün Müslüman millet, Devleti sarıverdi, her çeşit bin bir illet, Osmanlı kuşatıldı, ağır geldi bu zillet, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. Senin hemen ardından, çok toprağımız gitti, Kısa süre sonra da o koca devlet bitti, Sana olan düşmanlık, gönülleri incitti, Cennetmekân Padişah, Sultan Abdülhamid Han. SALİH SEDAT ERSÖZ |