kafeste insanlık
Bir insanlığım var âlemde kalan
O da benliğimden soğutularak Hayallerim vardı kalemde çalan Özümü özümden bir benden ırak Mahkûm edildiğim bir sevda mıydı? Nefsime tıkanıp kaldım dünyada Kimse bilmez garip halimi halden Neler çekiyorsam susmayan dilden İsyanım var hiç bir şey gelmez elden Mahirliğim yok ki kalmışım çırak Meçhulde bildiğim bir sevda mıydı? Âleme bakınıp kaldım dünyada Eller ellerini yüzünü yıkar Aklanmadan yerin üstüne çıkar Bu bendeki haller canımı sıkar Ekmeğimin tuzu yok ömrüm çorak Gönlümü dildiğim bir sevda mıydı? Çamurda yıkanıp kaldım dünyada Doğmadan yazılan yazı bana düş Caneli hakkına razı cana düş Mızrap çalar sazı eller ona düş Nefes sığmaz tene kefen son durak Canımda solduğum bir sevda mıydı? Aşk ile yakınıp kaldım dünyada İsmail KOCA (CANELİ) 07.02.2021 13.48 |